İbranice alfabesi

İbranice alfabe, İsrail devlet dilini İbranice kaydetmek için kullanılır. 22 karakter içerir. Sabit, yani, tüm harfler ünsüzler. Yidiş, Ladino, Karaite ve Krymchak'da da kullanılır. Aramca mektubundan sonra Fenikeliden geldi.

İbranice alfabesinde, büyük ve küçük harfler aynı şekilde yazılır. Hepsi ünsüz olsalar da, sesli harfleri kaydetmek için dördü ( א , ה , ו , י ) kullanılabilir. Aynı amaçla, aksan işaretleri kullanılır — harfin üstüne veya altına yerleştirilen noktalar. Alfabenin beş karakteri, kelimenin bulunduğu yere göre (başlangıçta ve ortasında ya da sonunda) farklı bir taslak çizmektedir. Yunanca ve diğer birçok sistemde olduğu gibi, harflere dijital bir değer verilir.

Yahudileri yazma alfabesi sistemi, M.Ö. binyılda kullanmaya başladı. En eski örnek ise, Robert McAllister'in 1908'de Tel Geser'de ortaya çıkardığı bir kalker tablet olan Gezer'den bir takvim. İlk İncil metinleri kare İbranice alfabesinde yazılmıştır. O zamandan beri, harflerle yazılmış yazıt, modern ile kıyaslandığında çok az değişti.