Stary znak perski U 𐎢
Znaczenie symbolu
Stary znak perski U. Staroperski.
Symbol „Stary znak perski U” jest zawarty w podbloku „Niezależne samogłoski” bloku „Staroperski” i został zatwierdzony jako część wersji Unicode 4.1 w 2005 roku.
Nazwa Unicode | Old Persian Sign U |
Numer w Unicode | |
Kod HTML | |
CSS-kod | |
Samolot | 1: Opcjonalna płaszczyzna wielojęzyczna |
Blok Unicode | Staroperski |
Podblok Unicode | Niezależne samogłoski |
Wersja Unicode | 4.1 (2005) |
Typ sparowanego wspornika lusterka (bidi) | None |
Wykluczenie kompozycji | No |
Zmiana przypadku | 103A2 |
Prosta zmiana obudowy | 103A2 |
Alphabetic | + |
ID_Start | + |
ID_Continue | + |
XID_Start | + |
XID_Continue | + |
Grapheme_Base | + |
scripts | Old_Persian |
Kodowanie | hex | dec (bytes) | dec | binary |
---|---|---|---|---|
UTF-8 | F0 90 8E A2 | 240 144 142 162 | 4036005538 | 11110000 10010000 10001110 10100010 |
UTF-16BE | D8 00 DF A2 | 216 0 223 162 | 3623935906 | 11011000 00000000 11011111 10100010 |
UTF-16LE | 00 D8 A2 DF | 0 216 162 223 | 14197471 | 00000000 11011000 10100010 11011111 |
UTF-32BE | 00 01 03 A2 | 0 1 3 162 | 66466 | 00000000 00000001 00000011 10100010 |
UTF-32LE | A2 03 01 00 | 162 3 1 0 | 2718105856 | 10100010 00000011 00000001 00000000 |