Japoński katakana alfabet
-
ン30F3
-
ワ30EF
-
ラ30E9
-
ヤ30E4
-
マ30DE
-
ハ30CF
-
ナ30CA
-
タ30BF
-
サ30B5
-
カ30AB
-
ア30A2
-
リ30EA
-
ミ30DF
-
ヒ30D2
-
ニ30CB
-
チ30C1
-
シ30B7
-
キ30AD
-
イ30A4
-
ル30EB
-
ユ30E6
-
ム30E0
-
フ30D5
-
ヌ30CC
-
ツ30C4
-
ス30B9
-
ク30AF
-
ウ30A6
-
レ30EC
-
メ30E1
-
ヘ30D8
-
ネ30CD
-
テ30C6
-
セ30BB
-
ケ30B1
-
エ30A8
-
ヲ30F2
-
ロ30ED
-
ヨ30E8
-
モ30E2
-
ホ30DB
-
ノ30CE
-
ト30C8
-
ソ30BD
-
コ30B3
-
オ30AA
Opis
Do napisania japońskiego używa się systemów trzyliterowych. Kanji — przystosowane chińskie znaki i dwa japońskie sylabiczne alfabety — Hiragana 304B–3087 i katakana.
Początkowo pisanie do Japończyków pochodziło z Chin. Nie ma dowodów na to, że przed pojawieniem się hieroglifów (kanji) zarejestrowano ich język. Pierwszym japońskim systemem pisania był manjogan. Opublikowano w V wieku. Używał chińskich znaków, ale nie ich wartości semantycznych, ale dźwięków fonetycznych. Od maneykologicznych fonetycznych alfabetów — hiragany i katakany.
Katakana
Japoński alfabet — katakana został stworzony przez tybetańskich mnichów, w przybliżeniu w IX wieku. Symbole zostały użyte jako wskazówki fonetyczne w kamboonie. Kambun jest wczesną formą adaptacji chińskich znaków zawierających znaki diakrytyczne, które wskazują sekwencję hieroglifów do czytania po japońsku. Teraz przy pomocy obcych słów katakany zapisywane są imiona, nazwiska, terminy naukowe i techniczne.
W japońskiej fikcji i gazetach tekst przechodzi od góry do dołu i od prawej do lewej. W komputerach i artykułach naukowych i technicznych stosuje się zasadniczo europejski sposób pisania.
-
A
-
B
-
C
-
D
-
E
-
F
-
G
-
H
-
I
-
J
-
Japoński hiragana
-
Japoński katakana
-
Jawajski
-
-
K
-
L
-
M
-
N
-
O
-
P
-
R
-
S
-
T
-
U
-
V
-
W
-
Y
-
c
-
e
-
l
-
t